Amazake เป็นเครื่องดื่มที่มีรสหวานตามที่บอกไว้ในชื่อของมันซึ่งแปลว่า “สาเกหวาน” แม้ว่ามันจะมีเพียงแอลกอฮอล์ปริมาณเล็กน้อยเนื่องจากกระบวนการหมัก เนื่องจากการแปลนั้นการค้นหาในร้านสะดวกซื้ออาจเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่ไม่ใช่ชาวญี่ปุ่นซึ่งควรพิจารณาขอชื่อแบรนด์เช่น Hiyashi Amazake หรือ Marumi-koji-honten เพื่อหลีกเลี่ยงการดื่มเหล้าสาเกแทน   เมื่อฉันจิบเครื่องดื่มฉันรู้สึกประหลาดใจกับเนื้อก้อนคล้ายกับโจ๊กข้าวเนื่องจากโคจิชิ้นเล็ก ๆ แขวนอยู่ในของเหลว ที่ประมาณ 80 แคลอรี่ต่อ 100 กรัมจะมีสุขภาพที่ดีกว่าเนื้อครีมในตอนแรกและแฟน ๆ ของ amazake อ้างว่ามันสามารถส่งผลกระทบในเชิงบวกต่อร่างกายทุกส่วนรวมถึงการเจริญเติบโตของเส้นผมการสูญเสียน้ำหนัก   เนื่องจากสารอาหารซึ่งรวมถึง B6, กรดโฟลิก, กรด ferulic, ใยอาหารและกลูโคสในปริมาณที่โดดเด่นหลายคนอ้างว่าสมควรได้รับสถานที่ในการรักษาอาการเมาค้างของญี่ปุ่นซึ่งรวมถึงเครื่องดื่มที่ทำจากขมิ้นหรือตับเนื้อ ทำความสะอาดอวัยวะที่เฉพาะเจาะจง และสารอาหารที่ปราศจากกลูเตนที่ย่อยง่ายและย่อยได้นั้นทำให้ได้รับสมญานามว่า“ drinkable IV” ซึ่งเป็นสิ่งที่ซึกิฮาระยืนยันจากประสบการณ์   “ ฉันมักจะมีมันเมื่อฉันเป็นหวัดหรือมีไข้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันไม่อยากอาหาร” เขากล่าว “ Amazake เป็นอะไรที่ง่ายกว่าในการกลืนอร่อยและด้วยพลังของเอนไซม์ทำลายแป้ง [ที่พบในโคจิ] มันเป็นอาหารที่ย่อยง่ายเช่นระบบย่อยอาหาร”   คุณภาพของมันนั้นยังคิดว่าจะไปไกลกว่าประโยชน์ต่อสุขภาพ ในฐานะที่เป็นมิซากิ (文咲) นางแบบและเอกอัครราชทูต LaQua ในโตเกียวอธิบายว่าเครื่องดื่มเป็นที่รักของชุมชนความงาม “ กลุ่มวิตามินบีที่อยู่ในแอมะแซคนั้นเกี่ยวข้องกับเมแทบอลิซึมของคาร์โบไฮเดรตไขมันและโปรตีนผิวหนังและเส้นผม” เธอบอกฉันทางอีเมล “ ดังนั้นคาดว่าจะมีผลกระทบความงาม Amazake ยังมีส่วนผสมที่เรียกว่า ergothioneine สารต้านอนุมูลอิสระที่มีผลในการยับยั้งการเกิดริ้วรอยบนผิว” […]

เมื่อถึงเวลาที่ฉันเดินไต่ลงไปตามทางเดินยาวจากยอดเขา Fushimi Inari ของเกียวโตจนถึงบ้านด้านล่างฉันรู้สึกกระหายน้ำ ซึ่งสะดวกสบายเนื่องจากชาวบ้านหลายคนใช้ประโยชน์จากการเดินเท้าจากศาลเจ้าชินโตโดยตั้งร้านกาแฟเล็ก ๆ ในบ้านของพวกเขา มันอยู่บนถนนที่คดเคี้ยวที่ฉันพบ Amazake ครั้งแรกเครื่องดื่มข้าวโบราณที่ไม่มีแอลกอฮอล์และหมักเบา ๆ ซึ่งสัญญาณภาษาอังกฤษที่เป็นประโยชน์สามารถสังเกตได้ว่า “ร้อนหรือเย็น” ฉันมองไปที่เครื่องดื่มที่มีรสหวานและครีมเป็นรางวัลสำหรับการออกกำลังกายของฉันคนหนึ่งที่เหมือนกับ kombucha สัญญาว่าจะเติมเต็มฉันหลังจากการออกกำลังกาย แต่สิ่งที่ฉันซื้อมาคือ 400 เยน (3 ปอนด์) คือประวัติศาสตร์การทำอาหารญี่ปุ่น   การพัฒนาครั้งแรกในช่วงเวลา Kofun (ประมาณ 250 ถึง 538AD) เดิมทีอามาซาเกะนั้นเป็นเทคนิคการหมักและถนอมอาหารที่สร้างขึ้นโดยการต้มข้าวน้ำและโคจิซึ่งเป็นเชื้อราที่ใช้ในการหมักมิโซะนัตโตะและซอสถั่วเหลือง เป็นเวลาแปดถึง 10 ชั่วโมง เครื่องดื่มที่เกิดซึ่งเป็นที่บรรจุเต็มของสารอาหารและแบคทีเรียในลำไส้ที่เป็นมิตรกลายเป็นที่นิยมเพื่อที่จะกล่าวถึงแม้จะอยู่ใน Nihon Shoki ,ข้อความรวบรวมใน 720AD ที่ประกอบด้วยประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการที่เก่าแก่ที่สุดของญี่ปุ่น   ตั้งแต่นั้นมาเครื่องดื่มได้เห็นความนิยมเพิ่มขึ้นและลดลงหลายครั้ง ยอดขายเพิ่มขึ้น 134.8% ในช่วงปี2559-2560 จากงานแสดงสินค้าอาหารและเครื่องดื่มฟู้ดเท็กซ์ญี่ปุ่นในช่วงเวลาที่การหมักที่บ้านกลายเป็นงานอดิเรกที่ทันสมัย จากนั้นเครื่องดื่มก็ยังคงได้รับความนิยมในปี 2019 ขอบคุณสำหรับส่วนหนึ่งของบอยแบนด์ Kanjani Eight ที่ได้รับการว่าจ้างให้ทำหน้าที่เป็นโฆษกให้กับ Hiyashi Amazake ซึ่งเป็นแบรนด์ยอดนิยมทั่วประเทศญี่ปุ่น Amazake ยังมีร้านกาแฟและร้านสะดวกซื้อทั่วประเทศเป็นประจำโดยมีชาวบ้านนั่งจิบเครื่องดื่มยามเช้าหรือเลือกยามบ่าย ฮิโรชิซูกิฮาระ (Hiroshi Sugihara) (杉原大) […]

เมื่อโอกาสสำหรับพี่น้องที่จะซื้อธุรกิจพาย Kyneton มาถึงในปี 2016 พวกเขาลังเล การย้ายจากชานเมืองเมลเบิร์นไปยังเมืองเล็ก ๆ ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาวางแผนไว้ แม้ว่า Kyneton ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ 90 กม. จากย่านธุรกิจกลางของเมลเบิร์นได้รับความสนใจจากการมีส่วนร่วมของชาวเมืองเพื่อค้นหาวิถีชีวิตในชนบท แต่ประชากรก็ยังคงสามารถอธิบายได้ว่าเป็นประเทศอนุรักษ์นิยม “ เราประสบกับการเหยียดเชื้อชาติในช่วงสองหรือสามเดือนแรก” จันกล่าว “ พวกเขาจะเขียนสิ่งที่เป็นลบเกี่ยวกับพายของเราบน Facebook …เราต้องทำให้ร้านดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้จากนั้นผู้คนเริ่มมาและเห็นว่าเรากำลังทำธุรกิจที่ดีและเราพานักท่องเที่ยวไปที่เมือง”   ร้านเบเกอรี่ตั้งอยู่บนถนนสายหลักซึ่งเป็นหนึ่งในอาคารมรดกแถวหนึ่งในย่านธุรกิจของ Kyneton Chris Cregan ผู้ที่ทำงานใน Council Chambers ฝั่งตรงข้ามบอกฉันว่าคุณไม่สามารถเดินไปตามถนนได้โดยไม่มีใครขอเส้นทางไปยัง “ร้านพายที่ดีที่สุด”   ตั้งแต่เข้ายึดครองพี่น้องชนกำแพงจนไปถึงร้านค้าใกล้เคียงเพื่อให้ลูกค้าสามารถอ่านพายได้ 30 อันไม่ว่าจะเป็นแกงกะหรี่พริกและพริกผัดคาร์เน่กับเนยไก่และกุ้งกระเทียมก่อนที่จะเพลิดเพลินกับสไตล์คาเฟ่ที่โต๊ะ พวกเขาขายระหว่าง 500 และ 800 พายในแต่ละวันประมาณ 20% ซึ่งขายให้กับลูกค้าของเชื้อสายเอเชียที่ขับรถมาจากเมลเบิร์นโดยเฉพาะ การมองไปรอบ ๆ คาเฟ่ลำดับของวันนั้นคือพายอย่างไม่มีที่สิ้นสุดกาแฟสีขาวแบนและชิ้นวานิลลา (ยอดเยี่ยมอีกอย่างหนึ่งในโลกนี้) “ พายหมูเป็นที่นิยม” ไรอันกล่าว“ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันไม่สามารถแข่งขันกับพายเนื้อธรรมดาได้”   ธุรกิจที่ดีคือพี่น้องกำลังจะเปิดร้านที่สองใน Boronia ทางฝั่งตะวันออกของเมลเบิร์น หัวใจสำคัญของความสำเร็จคือชัยชนะอีกครั้งในการแข่งขันพายปีนี้ในเดือนพฤษภาคม การขี่เสื้อโค้ทประสบความสำเร็จกับพายเขมรของพวกเขาพี่น้องกำลังทดสอบรายการใหม่ – พายอาละวาด ทุกคนที่ได้เดินทางในประเทศกัมพูชาจะได้ลิ้มรสแกงเขมรคลาสสิกที่มีกลิ่นตะไคร้กะทิและพริก […]

พายที่ชนะในปี 2018 ของพวกเขาไม่ใช่พายเนื้อสับยอดนิยม ค่อนข้างเป็นอาหารทะเลพายสะเต๊ะผสมกับเนื้อกุ้งนุ่มละเอียดปลาทอดในกะทิเนยถั่วลิสงเรียบและเครื่องเทศแกงพอที่จะอุ่นแก้ม   ผู้พิพากษา Mikayla Brightling กล่าวว่าพายนั้น“ ไม่น่าเชื่อ – สร้างขึ้นอย่างดีด้วยรสชาติสะเต๊ะและอาหารทะเลที่ปรุงจนสมบูรณ์แบบซึ่งเป็นเรื่องยากมากที่จะทำในวงกลม”   รายการที่ชนะของคุห์นในปี 2019 หมูคาราเมลและพายพริกไทยก็ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งแล้วแตะที่รากของพนมเปญ เมื่อฉันโทรเข้าไปในร้านเบเกอรี่เพื่อทดสอบรสชาติ Chan อธิบายว่าสูตรนี้ทำจากเนื้อหมูคาราเมลกับพริกไทยซึ่งเป็นอาหารหลักของความสบายที่แตกต่างกันเล็กน้อยในแต่ละตระกูล พายรูปวงรีของขุนมีไส้หมูสับที่อุดมสมบูรณ์และแสนอร่อยบวกกับชิ้นเนื้อหมูที่นุ่มซึ่งปรุงอย่างช้าๆเป็นเวลาสามชั่วโมงเพื่อให้ความหวานออกมา บันทึกย่อพริกไทยดำที่เอาชนะได้ซึ่งชวนให้นึกถึงพริกไทยกำปอดที่โด่งดังของประเทศวางไว้ในหมวดหมู่การทำอาหารของกัมพูชา มันอยู่ในพายออสเตรเลียเหมาะสำหรับการทานของว่างตรงจากชั้นวางของเบเกอรี่ทำให้มันเป็นฟิวชั่นก่อน ในหลาย ๆ ด้านจันกับไรอันเป็นเรื่องราวของผู้อพยพทั่วไปซึ่งเป็นความยากลำบากการทำงานอย่างหนักนวัตกรรมด้านผู้ประกอบการและความโชคดีได้นำความสำเร็จมาให้ เมื่อจันออกจากครอบครัวของเขาในพนมเปญในปี 2004 เพื่อเข้าร่วมกับภรรยาของเขาในเมลเบิร์นเขาไม่ได้พูดภาษาอังกฤษและมีทักษะการแปลที่ จำกัด เขาทำงานกะกลางคืนในโรงงานขณะเรียนภาษาอังกฤษระหว่างวันนอนในรถระหว่างพักเที่ยง   พายแรกของจันถูกซื้อจากรถตู้อาหารที่จอดอยู่ด้านนอกโรงงาน “ มันเป็นพายเนื้อที่ดูดี แต่ไม่ได้รสชาติที่ดี” เขากล่าว “ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับฉันเพราะฉันมีความแตกต่างและฉันไม่คุ้นเคยกับมัน”   เมื่อจันถูกเสนออย่างกะทันหันให้กะกลางคืนที่ร้านเบเกอรี่หลังจากนั้นไม่นานความคิดในการทำพายให้เหมาะกับเพดานปากของเอเชียเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเขา “ ฉันชอบไอเดียของพาย แต่รสชาติต้องมีรสเค็มหวานและเผ็ดร้อนที่คนเอเชียชอบ”   ความสำเร็จไม่ได้เกิดขึ้นข้ามคืน ชานใช้เวลาเรียนเจ็ดปีจนจบการศึกษาภาษาอังกฤษพร้อมกับได้รับการรับรองและประสบการณ์ด้านการโรงแรมการอบและขนมอบ ในระหว่างนี้ไรอันซึ่งธุรกิจเทคโนโลยีพนมเปญได้เห็นช่วงเวลาที่ยากลำบากตัดสินใจในปี 2555 เพื่อเข้าร่วมครอบครัวของเขาในออสเตรเลียและเรียนบัญชี “ การเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นส่วนที่ยากที่สุด” ไรอันกล่าว “ ฉันพยายามอย่างมากเป็นเวลาอย่างน้อยสองปี”

อันที่จริงแล้วแบรนด์พายยอดนิยมดังกล่าวของออสเตรเลียถูกยกขึ้นโดยตรงจากหนึ่งในเพลงกล่อมเด็กที่ชื่นชอบของอังกฤษ Sing a Song of Sixpence ซึ่ง“ สี่และยี่สิบ blackbirds” ถูกอบเข้ากับพาย   ฉันสามารถขอโทษสำหรับคนหูหนวกของเพื่อนร่วมชาติของฉันเมื่อได้ยินการอ้างสิทธิ์โดยชอบธรรมดังกล่าวของความเป็นเจ้าของทางวัฒนธรรม ในความเป็นจริงรากของความหลงใหลในพายของเราที่สืบทอดมาอาจฟังดูโรแมนติกน้อยลงเมื่อเปรียบเทียบ ถึงแม้ว่าความรักในการพายของเรานั้นมาจากอังกฤษแน่นอนตาม The Meat Pie: Fast Food ของออสเตรเลียนิทรรศการจากสมาคมประวัติศาสตร์และวิศวกรรมศาสตร์แห่งออสเตรเลียซึ่งจัดแสดงในออสเตรเลียในปี 2015 และสามารถพบได้ในประวัติศาสตร์ออนไลน์ช่วงต้นศตวรรษที่ 18 เมื่อโรงสีข้าวเชิงพาณิชย์แห่งแรกที่เปิดในซิดนีย์ ตั้งแต่นั้นมาผู้ขายพายตั้งมุมถนนและร้านเบเกอรี่บนถนนสายหลักในเมืองชนบททุกแห่ง ในศตวรรษที่ 20 การถือกำเนิดของเครื่องทำความเย็นและการตลาดจำนวนมากได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของพายจากขนมขบเคี้ยวข้างถนนสู่ธุรกิจขนาดใหญ่   ข้างหน้าอย่างรวดเร็วกับ 21th Century และออสเตรเลียกินประมาณ 270 ล้านคนพายเนื้อทุกปี – เกือบ 11 ต่อคนต่อปี – ตามสถิติที่ใช้ร่วมกันในการจัดนิทรรศการ แม้แต่เมืองที่เล็กที่สุดของประเทศก็มีร้านเบเกอรี่อย่างน้อยหนึ่งร้านขายทุกอย่างตั้งแต่สเต็กแบบดั้งเดิมและพริกไทยไปจนถึงรุ่นเปรี้ยวจี๊ดเช่นพายเบเนดิกต์ไข่ ดังนั้นตามที่คุณคาดไว้การแข่งขัน Pie และ Pastie ที่ดีที่สุดของออสเตรเลียนั้นเป็นงานที่ยิ่งใหญ่และการชนะนั้นเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่อาจจะมีแค่ชาวออสซี่สีน้ำเงินที่แท้จริงเท่านั้นที่เข้าใจ   ดำเนินการโดยสมาคมการอบแห่งออสเตรเลีย (BAA) การแข่งขันมีความดุเดือดเนื่องจากผู้ทำขนมปังหลายร้อยคนดุกันเพื่อรับรางวัล“ พายที่ดีที่สุดในประเทศ” เมื่อปีที่แล้วมีผู้พิพากษา 12 คนได้รับมอบหมายให้ประเมินผลิตภัณฑ์ 1,794 รายการจากร้านเบเกอรี่ 338 รายการโดยมีการส่งวงกลมที่เย็นและร้อนเข้ามาในแต่ละรายการ โทนี่สมิ […]

แม้แต่เมืองที่เล็กที่สุดของประเทศออสเตรเลียก็มีร้านเบเกอรี่อย่างน้อยหนึ่งร้านขายทุกอย่างตั้งแต่สเต็กและพริกไทยคลาสสิคไปจนถึงรุ่นเปรี้ยวจี๊ดเช่นพายเบเนดิกต์ไข่ ในฐานะเด็กโรงเรียนของออสเตรเลียวันที่ดีที่สุดของสัปดาห์คือวันศุกร์ มันเป็นจุดเริ่มต้นของวันหยุดสุดสัปดาห์แน่นอน แต่มันก็เป็นวัน “สั่งอาหารกลางวัน” เมื่อแทนที่จะเป็นแซนวิชชีสปกติเราจะได้รับคำสั่งจากร้านค้าเหน็บ ในวันนี้เราจะทิ้งกล่องอาหารกลางวันของเราและนำธนบัตรดอลลาร์ใส่ถุงกระดาษสีน้ำตาลแทนที่จะเขียนคำสั่งซื้อของเราอย่างมั่นคง: Penny Watson เกรด 1b 1 พายเนื้อ (พร้อมซอสโปรด) ขอบคุณ   ถุงนั้นจะถูกวางไว้ในตะกร้าที่ด้านหน้าของห้องเรียนและกลับมาพร้อมกับพายบอกว่านึ่งร้อนด้วยซอสมะเขือเทศ oozing จากหลุมในด้านบน   หากคุณเคยสงสัยว่าทำไมชาวออสเตรเลียถึงมีความหลงใหลกับพายเนื้อต่ำต้อยการปลูกฝังนี้ตั้งแต่เด็กยังเป็นหัวใจของมัน ในโรงเรียนที่ไม่มีเครื่องทำความร้อนซึ่งสร้างขึ้นสำหรับสภาพอากาศร้อนแม้จะเป็นวันที่อากาศหนาวไม่มีอะไรที่เหมือนกับความรู้สึกที่มีกลิ่นและรสเผ็ดที่พบในความอบอุ่นของเบเกอรี่ที่สับละเอียด มันมาในขนาดที่เหมาะสมสำหรับมือเล็ก ๆ สองข้างที่จะจับด้วยกรอบสี่เหลี่ยมแข็งพอที่จะรักษารูปร่างกัดกลาง ขนมที่อยู่ด้านบนก็เป็นขุยอย่างน่าอัศจรรย์ แต่ก็บอบบางด้วยดังนั้นหัวซอสมะเขือเทศอาจถูกตอกลงไปในพายโดยตรงผสมกับมะเขือเทศหวาน ๆ หวาน ๆ และสำหรับชาวออสเตรเลียส่วนใหญ่ความหลงใหลในพายนี้จะเติบโตอย่างมีความสุขในวัยผู้ใหญ่ ไม่มีวันหยุดสุดสัปดาห์ในฤดูหนาวที่ผ่านไปโดยไม่มีความคิดที่ว่าฉันจะพายอาหารกลางวันในใจ ไม่มี“ อาหาร” ที่เหลืออยู่ที่ไม่ได้ให้ฉันอ่านตำราอาหารสำหรับไก่พายสูตรล่าสุด ไม่มีการเดินทางไปตามถนนที่ไม่หยุดพักเพื่อพายและเกมของ Aussie Rules ที่ไม่ได้รับการปรับปรุงจากการซื้อกระดาษแก้วที่ห่อหุ้มรอบ Four’n Twenty แบรนด์พายเนื้อสัตว์ที่แพร่หลาย โดย Vegemite และ pavlova ในการเดิมพันอาหารที่เป็นสัญลักษณ์ ฉันจะบอกว่าความรักที่เรามีต่อพายนั้นอาจเทียบได้กับแฟน ๆ ที่ดึงดูดในประเทศเกิดของมัน แขกชาวอังกฤษที่มาเที่ยวออสเตรเลียอาจประกาศอย่างเด่นชัดว่าในความเป็นจริงแล้วอาหารในผับแบบดั้งเดิมของอังกฤษ ผู้ค้าขายริมถนนในยุคกลางของอังกฤษขายขนมพายเพื่อเป็นอาหารสำหรับคนยากจน เครื่องเทศราคาแพงและแปลกใหม่เช่นหญ้าฝรั่นขิงและพริกไทยถูกนำมาใช้ในห้องครัวของขุนนางอังกฤษเพื่อให้รสชาติ (และอำพราง) ในพายที่ทำจากอาหารรสเลิศเช่นเนื้อกวางหมูป่าปลาและแม้แต่นกยูง พวกเขาอาจอธิบายว่าคนทำขนมปังอังกฤษในศตวรรษที่ 19 สร้างวงกลมเพื่อเลี้ยงฝูงเพื่อฉลองชัยชนะของนโปเลียนในวอเตอร์ลูและประเพณีวรรณกรรมของสหราชอาณาจักรนั้นเต็มไปด้วยบทกวีที่มีตัวละครเช่นแจ็คฮอร์เนอร์

เม่นทะเลสีม่วง อ้างอิงจาก Semans การได้รับพ่อครัวท้องถิ่นรับใช้มหาวิทยาลัยเป็นสิ่งสำคัญเพราะช่วยให้ชาวอเมริกันพัฒนารสนิยมสำหรับมันและทำให้เกิดการรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นบนชายฝั่ง “ ทุกคนสามารถเห็นไฟป่าและผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศบนบก” เธอกล่าว “ แต่ไม่มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นใต้น้ำ และเราต้องการพ่อครัวท้องถิ่นเพื่อขึ้นเครื่องบิน เราต้องการอุปสงค์ในประเทศในการจัดหา” นั่นคือสิ่งที่ Kammerer เข้ามา Semans อธิบายให้ฉันฟังว่าทำไมเธอถึงเอื้อมมือเขา:“ เขามีหนังสือหนังที่เขาวางไว้ในแต่ละโต๊ะที่บอกว่าพวกเขาได้รับอาหารมาจากที่ไหน ดังนั้นเขาสามารถให้ความรู้แก่ลูกค้า แมตต์ยังสามารถช่วยให้ความคิดของพ่อครัวคนอื่น ๆ เกี่ยวกับวิธีการใช้งานและโอกาสในการเรียนรู้ว่ามันจะมีรสชาติที่ยอดเยี่ยมเพียงใด”   ออกไปที่ชายหาด Kammerer เติมน้ำเย็นในกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาเพื่อดึงกลับไปที่ร้านอาหารซึ่งเขาจะกรองเศษขยะและใช้มันเพื่อล้างสาหร่ายดังนั้นจึงยังคงความเค็มเอาไว้ เขาเก็บเกวียนของสาหร่ายทะเลและเม่นทะเลแล้วเราก็ไต่กลับข้ามทรายและขึ้นเขา ฉันสังเกตเห็นว่าเขาหอบจากความพยายามเล็กน้อย “ คุณแน่ใจว่าจะได้รับดาวมิชลินอย่างหนัก” ฉันพูด เขาพยักหน้า. ต่อมาในห้องครัวเกลือที่ลอกเป็นขุยของเขาจากน้ำทะเลในท้องที่นั้นระเหยออกมาภายใต้พัดลมสาหร่ายกำลังแห้งอยู่บนราวตากผ้าด้านนอกและปลิงทะเลออกมาจากเครื่องขจัดน้ำออก ทีมของเขารวบรวมและพูดคุยเมนูอาหารค่ำตามสิ่งที่กำลังเติบโตในสวนของพวกเขาหรือพบที่ฟาร์มท้องถิ่นหรือถูกจับโดยชาวประมงเชิงพาณิชย์ในท้องถิ่น   เมนูชิมของพวกเขาเริ่มมารวมกันเหมือนเรื่องราวการผจญภัยของดินแดนและทะเลของ Mendocino เมื่อ Kammerer มาที่จานโดยใช้เม่นทะเลยูนิเขาบอกว่ามันจะมี“ โนริตุ๋น, แตงกวาทะเล chicharron, แก้ววากาเมะและเดียว”   มันเป็นสระน้ำบนจานฉันตั้งข้อสังเกต   เขาพยักหน้า:“ มันจะดูเหมือนวันนี้ที่เราเห็นในช่วงน้ำลง”   เขายังใช้ยูนิในคัสตาร์ดไข่ญี่ปุ่นchawanmushi ; เขาผสมมันเข้ากับซอสเนย เสิร์ฟพร้อมพาร์สนิปบาร์บีคิวและรากผักชีฝรั่งและแฮม “ มันหาทางเข้าสู่เมนูเสมอ” เขากล่าว   หอยเม่นทะเลที่สุกแล้วและยังคงอยู่ในการทดสอบเบต้าโดย Urchinomics แต่ […]

เม่นทะเลสีม่วง “ นี่คือการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว” Kammerer กล่าว เขาชี้ไปที่กลุ่มใหญ่ของเม่นทะเลสีม่วง “ สิ่งเหล่านี้เพิ่งย้ายจากที่หนึ่งเว้ามาเพื่อไล่สาหร่าย” ฉันมองลงไปที่กลุ่มของหมอนอิงพินลาเวนเดอร์ซ่อนตัวอยู่ในหินและแผ่กระจายไปทั่วแอ่งน้ำ เราเปิดช่องหนึ่งและพบว่าไม่มีไข่ แต่เมื่อใกล้กับสาหร่ายเราก็ลองอีกครั้ง เหล่านี้มีสีเหลืองสังขยาเดียวที่มีรสชาติหวานเค็มและครีม เราดึงบางส่วนจากหินและซ่อนไว้ในกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาด้วยสาหร่าย แต่มีพ่อครัวหนึ่งคนที่หยิบเม่นทะเลโหลออกมาจากก้อนหินจะไม่ได้รับผลกระทบมากนัก   นั่นเป็นเหตุผลที่กลุ่มพันธมิตรจัดตั้งขึ้นเพื่อพยายามป้องกันไม่ให้สาหร่ายทะเลหายตัวไปอย่างสมบูรณ์ KELPRR (หุ้นส่วนของระบบนิเวศสาหร่ายทะเลและภูมิทัศน์เพื่อการวิจัยด้านความยืดหยุ่น) ประกอบด้วยกลุ่มต่าง ๆ รวมถึงพันธมิตร Watermen, ศูนย์วิทยาศาสตร์ทางทะเล Noyo, Reef Check California, Urchinomics และคนอื่น ๆ ได้มารวมตัวกันเพื่อทดลองและล้างเม่นทะเลสีม่วงบางส่วน ดังนั้นสาหร่ายทะเลกระทิงจึงสามารถผลิตซ้ำได้ ในการเก็บเกี่ยวที่จัดขึ้นนักดำน้ำเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจรวมตัวกันอยู่ใกล้ชายฝั่ง พวกเขาเคลียร์เม่นทะเลหลายล้านตัว แต่ถึงกระนั้นในฐานะ Sheila Semans ผู้อำนวยการบริหารของศูนย์วิทยาศาสตร์ทางทะเลแห่ง Noyo ใน Fort Bragg กล่าวว่า“ นี่คือการตกถัง   Urchinomicsซึ่งเป็น บริษัท ที่อยู่ในประเทศนอร์เวย์ได้ตอบสนองต่อการระเบิดของ Urchin ทั่วโลก นายเดนิสแมคโดนัลด์ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดแบรนด์ระดับโลกกล่าวว่า“ การรวมกันของการจับปลา overfishing และมหาสมุทรที่อุ่นกว่าได้สร้างรังหอยเม่นในสถานที่เช่นนอร์เวย์ออสเตรเลียญี่ปุ่น – และชายฝั่งตะวันตกของสหรัฐอเมริกา”   ในการตอบสนองพวกเขากำลังติดตั้งปากกาบนบกด้วยน้ำทะเลที่ไหลเวียนกลับเพื่อให้สามารถลบเม่นออกจากมหาสมุทรและทำให้อ้วนขึ้นโดยใช้ฟีดของสาหร่าย “ เราต้องทำเม็ดที่ไม่ละลายทันทีในน้ำ” […]

ในเช้าฤดูร้อนฉันเข้าร่วมพ่อครัว Matthew Kammerer เวลาน้ำลงเพื่อหาอาหารในเว้าเล็ก ๆ ใน Mendocino นักแสดงวัย 30 ปีที่ได้รับการพูดจาอย่างอ่อนโยนได้รับดาวมิชลินคนแรกและคนเดียวของ Mendocino County ในปี 2019 และดำเนินรายการอาหารที่Harbour House Innซึ่งได้รับการปรับปรุงใหม่ซึ่งสร้างขึ้นเมื่อ 101 ปีก่อนโดยการตัดไม้ยักษ์ใหญ่ โรงแรมตั้งอยู่บนเวิ้งอ่าวที่สวยงามน่าทึ่งใกล้เมืองเล็ก ๆ ของ Elk จำนวนประชากร: 208   Kammerer ถือกระเป๋าเป้สะพายหลังกันน้ำและดึงเกวียนออกไปที่เขตน้ำขึ้นน้ำลงอธิบายว่าเขาเติบโตผลผลิตของเขาในสวนระเบียงหน้าโรงแรมและหาอาหารในอ่าวใกล้เคียง เขามีจุดที่ชื่นชอบบนหน้าผาเพื่อดึงน้ำที่เขาทำเกลือออกมา การเดินป่าข้ามชายหาด Kammerer บอกฉันว่าพายุดุร้ายว่าฤดูหนาวและฤดูสาหร่ายทะเลสาย แต่เมื่อสองสัปดาห์ก่อนมีแดดจัดหมายความว่าเราได้รับการต้อนรับจากทุ่งสาหร่าย “ นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเห็นมา” เขาประหลาดใจ เขาตัดสาหร่ายวาคาเมะสำหรับไอศกรีมในขณะที่ผักกาดหอมทะเลถูกสงวนไว้สำหรับใส่ครีมเพื่อทำเนยที่เพาะเลี้ยงแล้วนำไปอบใน sourdough เขาตัดใบโนริสองสามใบซึ่งเติบโตในรูปทรงคล้ายพัดบาง ๆ เหนือก้อนหิน   ฉันถามเขาว่าเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในอ่าวท้องถิ่นหรือไม่ตั้งแต่เขาเริ่มทำงานที่นี่ในเดือนมกราคม 2018“ ฉันเคยใช้สาหร่ายทะเลกระทิงเพื่อใส่น้ำมัน” Kammerer กล่าว “ แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สัมผัสเพราะมีอะไรเหลืออยู่แล้ว” เรากระโดดจากหินหนึ่งไปอีกก้อนหนึ่งผ่านสาหร่ายทะเลซึ่งไม่เหมือนสาหร่ายทะเลยังคงอุดมสมบูรณ์ในเมนโดซิโนและมองลงไปในแอ่งน้ำตื้น ๆ หอยเป๋าฮื้อสีแดงเกาะติดกับหินล้อมรอบด้วยเม่นทะเลสีม่วง   นักวิทยาศาสตร์ได้กล่าวถึงการทำลายสาหร่ายทะเลซึ่งเป็น“ พายุที่สมบูรณ์แบบ” ของแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมที่สะท้อนผ่านระบบนิเวศทั้งหมด   สัญญาณแรกของปัญหาตามแนวยืดนี้เกิดขึ้นในปี 2011 เมื่อมีสาหร่ายพิษบานทางใต้ของที่นี่ตามแนวชายฝั่งโซโนมาซึ่งฆ่าสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในน้ำตื้นรวมถึงหอยเป๋าฮื้อจำนวนมากพร้อมกับดาวทะเลและ […]

ตั้งแต่ปี 2014 ชายฝั่งโซโนมาและเมนโดซิโนได้สูญเสียป่าวัวกระทิงไป 90% เนื่องจากสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ที่น่าสนใจวิธีแก้ปัญหาวิกฤติอาจเกี่ยวข้องกับการกินเม่นทะเลสีม่วง ชายฝั่งเมนโดซิโนเป็นแนวขรุขระของแคลิฟอร์เนียตอนเหนือ ต้นไม้เรดวู้ดตั้งอยู่เหนือแนวเฟิร์นที่มีลำธารไหลผ่านไหลผ่านน้ำตกไหลลงสู่อ่าวในมหาสมุทรที่เต็มไปด้วยก้อนหินที่ถูกคลื่นกระแทก มุมมองอันรุ่งโรจน์จากทางหลวงหมายเลข 1 ถนนสองเลนที่คดเคี้ยวไปตามชายฝั่งที่ทอดยาวนี้บอกเล่าถึงภัยพิบัติทางสิ่งแวดล้อมเล็กน้อยที่เกิดขึ้นใต้น้ำ ตั้งแต่ปี 2014, โซโนมาและ Mendocino Coast ได้หายไปกว่า 90% ของป่าวัวสาหร่ายทะเลเนื่องจากน้ำร้อนที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตามการศึกษา 2019 ที่พักพิงของป่าสาหร่ายทะเลเหล่านี้และให้อาหารสัตว์ทะเลอีกมากมาย การสูญเสียพวกมันอาจหมายถึงน้ำตกระบบนิเวศที่ทำลายล้างเผ่าพันธุ์และเศรษฐกิจท้องถิ่น หนึ่งในสาเหตุที่เก่าที่สุดคือหอยเป๋าฮื้อซึ่งอาหารหลักคือสาหร่ายทะเล จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้มีการรวมตัวของหอยเป๋าฮื้อเพื่อการสันทนาการในช่วงฤดูร้อนในเมนโดซิโนจนกระทั่งภัยพิบัติจากหอยทากทะเลขนาดใหญ่เหล่านี้ส่งผลให้ปลาและสัตว์ป่ายกเลิกการเก็บเกี่ยวหอยเป๋าฮื้อจนกระทั่งอย่างน้อยปี 2021 ซึ่งยังกินสาหร่ายทะเลตัวผู้ แต่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพความอดอยากและก่อตัวขึ้นในด้านการให้อาหารหิวโหยหรือโพรงหอยเม่น   ลอร่าโรเจอร์ส – เบนเน็ตต์นักวิทยาศาสตร์จากกรมปลาและสัตว์ป่าแห่งแคลิฟอร์เนีย (CDFW) กำลังแก้ไขปัญหานี้ “ ขนาดของบ่อหอยเม่นเหล่านี้กำลังส่าย” เธอกล่าว “ บนชายฝั่งทางเหนือตอนนี้เรามีเม่นทะเลประมาณ 250 กม. ซึ่งไม่เพียงอยู่รอดในสภาวะความอดอยาก แต่ยังแพร่พันธุ์ได้อีกด้วย” ทางออกหนึ่งในการฟื้นฟูป่าสาหร่ายทะเลกระทิงคือการกินหอยเม่นทะเลสีม่วง กลุ่มนักดำน้ำเพื่อการพักผ่อนและอาชีพรวบรวมรายเดือน, สภาพอากาศเอื้ออำนวย, เพื่อเก็บเกี่ยวเม่นทะเลสีม่วงในอ่าวบางแห่งที่ยังคงมีสาหร่ายทะเล Bull kelp ปล่อยสปอร์ในช่วงปลายฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงจากนั้นพายุก็จะถูกฉีกออกไป สปอร์มักจะเติบโตอย่างรวดเร็วในน้ำเย็นที่อุดมด้วยสารอาหารตามแนวชายฝั่งแคลิฟอร์เนียตอนเหนือ แต่ตอนนี้พวกมันถูกกินโดยเม่นทะเลสีม่วง หากสปอร์เหล่านี้ไม่ตั้งสามปีติดต่อกันเป็นไปได้ที่สาหร่ายทะเลจะหายไปอย่างสิ้นเชิง ไข่ปลาทองคำครีมจากเม่นทะเลเป็นหนึ่งในร้านอาหารญี่ปุ่น ตามเนื้อผ้ามีการเก็บเกี่ยวเม่นทะเลสีแดงไม่ใช่สีม่วงเนื่องจากมีขนาดใหญ่กว่าดังนั้นจึงไม่มีความต้องการเม่นสีม่วงขนาดเล็กกว่าในร้านซูชิและแทบจะไม่มีเลยในตลาดการทำอาหารของสหรัฐฯ เพื่อแก้ไขปัญหานี้กลุ่มสิ่งแวดล้อมได้เอื้อมมือไปหาพ่อครัวผู้มีอิทธิพลเพื่อโน้มน้าวให้ผู้คนลองทำดู